Oefenrit La Lorraine

Binnen 2 weken gaan we op weekend naar de Vogezen met de collega's van La Lorraine (industriele bakkerij groep met 5000 werknemers !!) .
Ze hebben een fietsproject dat tot in de puntjes verzorgt is , fietstenue's,  oefenritten over heel Belgie huurfietsen (Specialized!) , huurschoenen en huur GPS toestellen voor wie geen fietsgerief moest hebben. En 2 peters van het project Ludo Dierckxsens en Johan Musseeuw , ja op een euro wordt hier niet gekeken .
De tocht van vandaag zou starten in Hasselt dus ik en mijn collega Danny naar daar  , ze hadden een zaal afgehuurd en de koffie en rijsttaartjes stonden 's morgens al naar mij te lachen ... ik liet mij een rijsttaartje smaken waarna we in groepen moesten gaan staan 60 , 80 of 105 km . Ik ging bij de 105 km staan want ik kon nog wel wat kilometers gebruiken .
Wat opviel was dat er maar 6 mensen bij de 105 stonden en de grote groep bij de 80 . er waren toch 50 inschrijvingen voor de oefenrit van vandaag maar er waren een veel annulatie's omwille van het dreigende regenweer ... uiteindelijk gingen we van start en wat direct voelbaar was was de felle wind die pal in de snuit stond maar liever met het vertrekken als met het terugkomen zou ik zeggen . Een kerel die met ons meereed vroeg mij zelfs nog hoe hij moest schakelen met een koersfiets (ik vroeg mij af waarom hij bij de langste afstand stond ?)!!! Ja van alle soorten fietsers stonden aan de start , oud jong man vrouw , dik en dun , goed getrainde maar ook mensen die voor de eerste keer op de koersfiets zaten ... dat is het leuke aan zulk een organisatie ... Zonder stoefen maar al snel bleek dat Danny en ik de betere uit de groep waren en we reden al snel op kop , we hoorden na een paar kilometer al of het wat trager kon .... ik kon mijn snelheid wel aanpassen maar Danny had het er moeilijk mee waardoor hij al snel 30 meter voor ons uit bleef rijden en zich dan weer liet uitzakken . En het was ook onze vriend die niet wist hoe hij moest schakelen die steeds achter bleef , op hem moesten we heel de dag wachten na elk heuveltje was het wachten , heuveltjes waren er wel , we reden dan ook heel de dag door Haspengouwen en een groot deel door Wallonie , heuveltjes en veel wind is een recept voor uitputting maar bij mij ging het eigenlijk heel goed , ik ging overal goed omhoog en de wind nam ik er maar bij toen de wind draaide ging het wat beter bij de anderen en konden we eindelijk goed samenblijven , de bevoorrading aan een kasteel was ook weer met banaan ,rijsttaartjes en Aquarius sportdrank ... en weer verder .
Na 90 km vonden ik en Danny het goed geweest en gingen we er vandoor , met zen 2 nog wat koersen tot aan de aankomst , in de beugels en rijden maar .... na 105 km kwamen we terug aan de sporthal waar een waar buffet ons stond op te wachten , het leek wel een buffet van een trouwfeest met een biscuit met slagroom als nagerecht , echt zot !

Naar de Vogezen gaan we met 120 man ! ze hebben in La Bresse een heel vakantiepark afgehuurd en nog eens 2 hotels om iedereen een plaats te geven . Volgende week nog een een training in de Ardennen en dan ben ik er wel klaar voor .

toertocht Dessel

Het was lang geleden dat ik nog eens een toertocht met de Marc en Kris was gaan rijden dus ging ik nog eens mee. Ik ben mij vooral aan het focussen op de Vogezen dat binnen 3 weken eraan komt maar een tochtje van 45km zou wel kunnen op deze zaterdag namiddag .
Een mega wolkbreuk met donder en bliksem zorgde er voor dat ik toch maar met de auto tot in Dessel was gereden. Daar stonden Kris ,Marc en zijne maat francois klaar om te tocht te beginnen ... ik had van Kris al verhalen gehoord van dat het er snel aan toe ging de laatste weken dus ging ik wat afwachtend van start , een toertocht rijden is toch iets heel anders als klimmen in de Ardennen. Over het parcours valt weinig te zeggen het was gewoon de Bloso afhaspelen van km 1 tot 47 . Het viel me op dat er niet zo zot snel gereden werd door de mannen wanneer ik op 5 km voor de bevoorrading eens aan ging volgde er al niemand meer , waren ze weer zich aan het sparen voor de finale of hebben ze geen zin om te rijden vandaag dacht ik ???
Met een voorsprong kwam ik aan de bv aan waar een koek me smaakte want ik had eigenlijk honger ....
Na wat kletsen en een plaspauze gingen we weer verder.... Ik liet hen op kop vertrekken en wachtte even af of er iets zou gebeuren . Ik kwam weer op kop en merkte dat ze direct een gat lieten ... wat is hier aan de hand dacht ik , het was nog wel 15 km rijden tot aan het einde dus nog wa vroeg om echt aan te gaan . Ik liet de mannen terugkomen en merkte dat ze toch aan het zwoegen waren ik liet hen kop doen en merkte dat het tempo zakte ... ik ging weer aan ...  en liet ze weer terug komen . tot aan de brug van de pannekoekenboot daar moesten ze lossen , maar voor het opdraaien van de lange singletrack naast het kanaal waren ze terug , ik reed zo wnel ik kon door de singletrack en ik kreeg wel wat voorsprong maar ook niet super bij het uitdraaien van deze singletrack kwamen we naast het kanaal op de fietspad terecht waar ik weer aan ging , na een tijd kwam een biker er over die nog sneller reed en ik kon net zijn wiel pakken , Marc was ook nog mee maar Kris had gelost . Nog 1ne dacht ik ! Aan de singletrack aan den atoom kon ik Marc ook nog lossen en met een straat voorsprong kwam ik als eerste aan ... wat voelde dit weer goed en om eerlijk te zijn zonder echt diep te moeten gaan ... het was echt raar , ofwel had ik een superdag of wel zij een slechte dag . We hadden bij de start een drankbon gekregen en da pintje gingen we niet laten liggen , toen ons pint leeg was kwam Francois nog aan die zei dat hem binnen een paar weken ging volgen ... ben eens benieuwd.

ik zei nog voor te lachen  : na de Vogezen kom ik terug , je hebt nog 3 weken om te trainen jongens :)

Eneco tour

Vandaag gingen we ( Erwin Vissers en ikke ) zelf fietsen en naar de koers zien combineren , het beloofd een mooie dag te worden. Enkel het weerbericht zat wat tegen omwile van de voorspelling van buien… afwachten wat het zou worden.

We gaan vandaag de plaatselijke rondes van de Enecotour rit met aankomst op La Redoute fietsen , een pittig stuk van 35 km met daarin 1000 hoogtemeters ! Dit gingen we 2 x doen .

We kwamen aan in Remouchaps omstreeks 9 uur , ja wie een mooi plaatsje wil moet vroeg opstaan. En of we een mooi plaatsje hadden , aan de voet van de La Redoute was nog een grasperkje waar onze auto en  de partytent op paste … zalig . Eerst even de tent opstellen en dan klaarmaken om de ronde van het profpeloton te gaan rijden.

We stonden aan de voet van La Redoute en met koude benen hier omhoog knallen was geen goed idee dus gingen we nog een kilometer of 10 langs de rivier losrijden.  Vervolgens kwamen we terug aan La Redoute , omhoog rijden tussen de nadarhekken waar het peloton straks door rijd en onder de boog van de aankomst geeft toch een speciaal gevoel . Het blijft toch een rot klim die La Redoute maar blij was ik dat ik weer boven was. Nu verder maar er stonden geen pijlen toen we boven kwamen , even rechtdoor proberen maar buiten een 2 tal schapen die ons plots achterna liepen als honden was daar ook niet veel te zien , de schapen volgden wel heel ver waarna we op het idee kwamen om ze toch maar terug af te zetten op de plaats waar ze ons zijn komen achtervolgen J Nog steeds geen pijlen te zijn maar ik wist dat we richting Chambralles moesten en dit stuk had ik al een paar keer gedaan dit jaar dus iet of wat zou ik wel naar de Chambralles kunnen rijden zonder pijlen. Tot we op het idee kwamen om de route van de Sean Kelly terug te laden op de gps want daar kwam ook de chambralles na de Redoute en  vervolgens stuurde de gps ons naar de Chambralles , ook weer een flinke kuitenbijter maar een oh zo mooie klim , overal stonden al mobilhomes met supporters van de koers en de daarbij horende vlaggen en spandoeken  , de sfeer zat er goed in. Wat kan koers toch mooi zijn !!  Plots kwamen we terug pijlen tegen … waren we dan toch een stuk verkeerd gereden ???  Volgens mij wel want we misten een beklimming enkel de Cote de Niaster moesten we nog doen , een mooie geleidelijke klim met nooit echt lastige stukken in , meer mijn ding . Ergens in een haarspeldbocht op deze klim aan een reeks mobilhomes zag ik plots een man van Arendonk staan waartegen ik zei : gai zè van Aorendonk ! waarna de man verbaasd opkeek maar we reden verder … We kwamen terug aan aan de auto , de La Redoute was ondertussen al afgesloten voor alle verkeer en ook voor fietsers . We namen dan maar de tijd om ons te bevoorraden en wat kleding uit doen want de zon straalde en er was zeker geen regen … weer zaaalig !!!

De tweede ronde : we kwamen op het idee om voorbij de parcourswachter te geraken via een stukje in de berm over de autobaan en dan weer op het parcours te gaan en dit lukte ook , dus konden we nog het zware stuk van de Redoute doen en het pikte al wat meer als de eerste keer en nu richting Chambralles , nu hingen er wel pijlen ! wat was de Chambralles lastig seg maar het ging wel , nu naar de Cote de Fraiture , deze hadden we daarjuist gemist maar blij dat we hem nu wel hadden , wat een mooie klim seg ! De Cote de Niaster was wat nog volgde en ik werd het wel gewaar dat dit de 7^de beklimming was op 65 km , we kwamen weer bij de mobilhome van de man van Arendonk en ik riep “is het hier bevoorrading ?” waarna ze ja moete een pintje hebben riepen ? … We keerden terug en gingen even een babbeltje doen bij de mensen van Arendonk , het gesprek dat volgde was van “ van wie zedde gai der ene ….” Ge kent da wel , voor het pintje zei ik bedankt maar mijn drinkbus mochten ze vullen met water , waarvoor bedankt

Vervolgens kwamen we terug aan de auto en het werd al ferm drukker op flanken van de Redoute . We installeerden onze stoelen en tafel  en zaten er al was het een viptent met een zalig uitzicht op de Redoute ! We wachten op het peloton dat er al snel aankwam , den Erwin nam zijn camera en zette zich in de bocht waar hij ferm fotokes kan klikken , ikke mijne Vlaamse leeuw natuurlijk ! Er volgde nog een tweede ronde en die gingen we wat hoger op de Redoute zien doorkomen . hier zaten we echt tussen het volk een zalige sfeer hing er , het was er druk , precies sfeer zoals op de veldcross , ik moet zeggen dat dit de leukste koers was die ik tot nu toe al had gezien echt dikke ambiance ! Hier kwamen de coureurs voorbij gekropen , je zag echt dat ze aan het afzien waren , vooral de focus van de coureurs viel mij op , concentratie op ademhaling en wat er rondom gebeurde , hier zag je dit tot in detail want ze kwamen echt voorbij gekropen op het steile stuk van de Redoute.

Nu volgde nog een laatste passage en dit was de finish , we gingen terug naar onze viptent waar we Tim Wellens als eerste zagen doorkomen , wat een zalige winnaar zeg , de nieuwe generatie die ons Belgisch wielrennen veilig zal stellen , hier gaan we nog meer van horen , ik was al heel de dag aan het voorspellen dat Tim Wellens ging winnen en Bam ! daar kwam hij als eerste aan  , zalig ik had een weddenschap moeten doen !!!!

Na een zalige dag gingen we terug richting thuis , een gevriemel tussen toeschouwers en coureurs die terug naar huis of naar de ploegbus gingen …..

Een leuk dagje een mooie afsluiter van het wielerseizoen moet ik zeggen …. 

Scorito Vuelta

Hé lezers van mijn Blog !

Ik doe al ruime tijd mee aan wielerspelletjes en zou jullie uit willen nodigen om mee te doen .

ik denk dat er wel wat mensen iets van koers kennen die mijn blog lezen .

Hoe speel je het spel .

Je stelt een ploeg samen van 20 renners , hier maak je een keuze tussen sprinters ,tijdrijders,klimmers en klassementstrijders , maak een goed evenwichtig ploegje .

daarna is het aan jou om per etappe 9 renners op te stellen , in een vlakke etappe stel je sprinters op en in een bergbeklimming klassementsmannen en klimmers , in een tijdrit tijdrijders ... allemaal heel simpel.

Je kan gratis deelnemen , als we met een paar man zijn zou ik een bak Duvel (of ander bier naar keuze ) willen geven aan de winnaar (hier leggen we dan wel voor uit).

ga naar www.Scorito.com en ga naar 'doe mee met een poule' en kies 'wielermanager Vuelta' , daarna vul je bij zoeken  'ALTIJD LAATST' in en kan je in onze poule komen door op 'deelnemen' te klikken .

vervolgens volg je gewoon de stappen en kan de race beginnen ....

welkom in onze poule

Sean Kelly 2014

Pas een week later kom ik met mijn verslag over de Sean Kelly.
Ik ben deze week nogal ziek geweest namelijk , diarree, maagpijn en misselijkheid waren mijn deel deze week met als gevolg dat ik mij voelde als een vod.
Een paar keer vroeg gaan slapen en u ben ik het wel weer door met als gevolg dat ik deze week niet op de fiets heb gezeten....

Peter Cuypers had in mijn blog gelezen dat ik de Kelly zou gaan rijden en dit zag hij ook wel zitten ,na nog wat twijfelen over het voorspelde weer besloot hij dan toch om mee te rijden naar Vielsalm .
Dus wij met 2 richting de Ardennen naar de Baraque de Fraiture ,het op één na hoogste punt van Belgie (651m) want daar ging de Kelly van start.
Daar aan de start wachtte Erwin Vissers ons nog op , deze Koerskameel ging ook met ons de Kelly rijden maar hij was al daags voordien daar en was blijven slapen in zijne Jumpy , goed idee voor volgend jaar want ik heb ook ne Jumpy en daar is plaats zat in voor een luxueuze overnachting !

Dus met 3 van start onder een blauwe hemel , het regenweer dat men al heel de week voorspelde was ver zoek , ik nam zelfs mijn regenjasje niet mee.
Het begon allemaal met de afdaling van de Baraque de Fraiture , toch wel een 35 km dalen en dan weer even omhoog maar geen echte klim buiten de Cote de Wanne.
ik had al even meegedeeld dat klimmen niet mijn beste vak was waardoor ik ook altijd als laatste boven kwam maar niet echt veel later als Peter en Erwin .
Dus na 1 klim en 40 km gereden te hebben kwamen we aan de eerste bevoorrading boven aan de skipiste van de val de Wanne , van alles meer dan genoeg hier maar ik wou eerst mijn eigen zakken leegeten want ik had eigenlijk weer te veel bij : repen ,gelekes ,rijsttaartje 3 bidons kortweg ne kilo eten en drinken die ik liever kwijt was voor we echt gingen klimmen .
dus goed geten en weer verder , nu volgde een leuke afdeling richting Trois pont , deze ken ik want ik kom hier jaarlijks een paar keer fietsen , volle gas naar beneden !! ik zag zelfs 70 per uur op mijn gps verschijnen , tijdens de afdaling reed ik door een oneffenheid in de weg en hoorde een knak , niet veel later zag ik mijn camera op mijn stuur serieus heen en weer schokken en kort daarna vloog mijn camera 3 meter de lucht in en met een smak tegen de grond , djuu remmen dicht en stoppen maar het was gevaarlijk want er kwamen honderden bikers de afdaling afgevlogen , ik zag mijn camera in frellen vanéén op de baan liggen en de bikers zoefden er naast , probleem was dat de bikers met grote getallen van de afdaling kwamen en dat ik mijn camera niet kon oprapen ... toen kwam er nog een auto aangereden en mijn camera lag in het midden van de weg , ik sloot even mijn ogen tot de auto weg was en zag dat min camera nog heel was , oefff!
snel even oversteken en alles oprapen , bleek dat de camera nog aan het filmen was dus niet kapot , enkel de omhuizing kapot , voor vandaag was het wel gedaan met filmen .....ben wel eens benieuwd naar het filmpje !

Van nu tot kilometer 75 kwamen we nog 2 klimmen tegen , aan de voet van de La redoute was de 2de bevoorrading , tot nu toe liep alles op wieltjes !
Maar nu begon de Kelly pas echt ,een achtereen volging van klimmen zoals La Redoute , Chambralle en andere beten echt in mijn benen , de 100 kilometer naderde dan ook.
Het begon allemaal wat moeilijker te gaan en waar ik nog een tand over had kwam ik nu een te kort !
maar al bij al kwam ik nog redelijk goed aan de laatste bevoorrading , Peter en Erwin moesten wel al langer wachten boven op de klimmen...

Wat nu volgt is een heel ander verhaal ... Zoals ik al zei lag de startplek op het een na hoogste punt van Belgie en die leuke afdaling van 30 kilometer moesten we nu nog omhoog , op een lang stuk van 10 kilometer vals plat gingen we in een groepje hangen en het tempo lag niet super hoog maar ik voelde mijn benen leeglopen en er stond ene mee nen hele groten hamer ergens achter nen bocht ! En de man met de hamer kwam ik tegen ik hing aan de rekker ik loste uit het groepje en reed dan weer terug dichter maar het was uitstel van executie .... ik loste nu voor goed met eigenlijk nog maar 20 km te gaan maar dit waren echt wel zware kilometers , zelf over het kleinste bultje reed ik op mijn kleinste verzet en met een 32 vanachter kan je al raden hoe choco ik geweest moest zijn ! De mannen moesten al maar langer wachten . de echte doodsteek was eigenlijk wanneer we kilometer 130 naderde (130 was de afstand die aangegeven stond voor het vertrek) kwamen we een bordje tegen " nog 5 kilometer " !!! ik dacht dak door mijne kader heen zakte !
Uiteindelijk kwamen we toch terug aan boven op den Baraque , blij dat ik was ! zelden zo hard afgezien en toch raar dat het zo kan omslagen van de ene op den andere kilometer, waar was het misgelopen , te weinig geten ? toch iets te fel willen volgen bergop ? nie genoeg getraind ? het zal van allemaal een beetje zijn denk ik ... toch nog wat werk aan de winkel voor ik naar de vogezen ga want daar staat ook een rit van 120 km op het programma met wel andere klimmen !

maar wel een leuke dag gehad buiten da ik ferm choco was en mijne camera om zeep is :)

135,5 km gereden aan 24 gemiddeld met 2880 hoogtemeters

1920

als ik vandaag mijn fiets wegzet besef ik dat ik gisteren toch ferm choco was ,heb afgezien de laatste 20 kilometer .... nu weet ik wel da ik nog wa zal moeten trainen voor de vogezen :-

Sean Kelly classic 2014

Hier alvast het filmke , het verhaal komt nog ...